Tedavisel Çiftçilik

Tedavisel çiftçilik, çiftçilik uygulamalarının tedavi amaçlı kullanımıdır. Bu tür uygulamalarda, bir veya bir dizi hassas insan grubu için tıbbi, sosyal veya eğitimsel bakım servislerinin ve çiftçilikle ilişkili denetimli ve yapılandırılmış faaliyet programlarının bulunduğu bir çiftliğin tamamı veya bir kısmı kullanılır.

Tedavisel çiftçiliğin amacı, insanlara arazide çalışarak zaman geçirme fırsatı sunularak onların akli ve fiziksel sağlıklarını artırmaktır. Tedavi çiftlikleri; hayvan yetiştirme ve bakımı, sebze ve meyve üretimi ve ormancılık gibi çiftçilikle ilişkili faaliyetlerde denetimli ve yapılandırılmış programlar sunabilir.

Bir tedavi çiftliğinde, doğa eksikliği bozukluğunun etkileri azaltılmaya çalışılarak, ortak bir iyileşme doğrultusunda insan, hayvan ve doğa bütünlüğünün oluşturulması hedeflenir.

Tarihçe

Geçmişteki çeşitli durumlar ve gelişmeler, insanların tedavisel çiftçiliğin değerini ve/veya günümüzde tedavisel çiftçiliğin nasıl uygulanabileceğini keşfetmelerine neden olmuştur.

• Toplumsal dışlanma durumunda kimseye muhtaç olmama ihtiyacı
• Kırsal bölgelerde uygun ve profesyonel bakım hizmetlerinin olmaması
• Antropozofik topluluklar ve diğer idealist ve kendi kendine yetmeyi hedefleyen topluluklar

Son zamanlarda tarımsal çok işlevlilik, tedavisel çiftçiliğin gelişimini canlandırmıştır. Çiftçiler, yeni gelir kaynakları ve topluma ve doğrudan müşterilere açılan kapılar aramaktadır.

Benjamin Rush’ın (1746–1813) akıl hastalıklarının iyileşmesinde bahçıvanlık uygulamalarının pozitif etkilerine atıfta bulunan ilk tıbbi bilim adamlarından biri olduğu bilinmektedir. Amerikan Bağımsızlık Bildirgesi’ne imza atmış ve Pennsylvania Üniversitesi’nde tıbbi teori profesörü olan Rush, sonuncusu The Diseases of The Mind (Akıl Hastalıkları) (1812) olmak üzere Medical Inquiries and Observations (Tıbbi Araştırmalar ve Gözlemler) isimli beş kitaplık bir seri yazmıştır. Bu son kitapta, bahçıvanlık uygulaması iki yerde geçmektedir.

Tüm hastanelerde odun kesmeye, ateş yakmaya ve bahçeyi bellemeye yardım eden erkek akıl hastalarının ve çamaşır yıkama, ütü yapma ve yerleri temizleme görevlerini üstlenen kadın akıl hastalarının çoğunlukla iyileşme gösterdiği, bununla birlikte bu görevleri üstlenemeyecek seviyedeki hastalarınsa hayatlarını hastane duvarları arasında geçirmek durumunda kaldığı kayıt altına alınmıştır.

Çiftlik Tipleri

Tedavi çiftlikleri, çeşitli tarımsal üretim aşamalarını ve ilgili faaliyetleri destekleyebilir. Çiftlik tipleri, mandıra çiftliklerinden kümes hayvanları çiftliklerine, et üretimi için canlı hayvan besiciliğinden manej / at binme okullarına, meyve bahçeleri ve bağlardan bostanlara kadar çeşitlilik gösterebilir.

Tedavi çiftlikleri, hem tarımsal üretim yapmak hem de bakım servisi almak üzere gelen müşteri sayısına göre büyük ölçekli veya küçük ölçekli olabilir. Ancak genel olarak büyük ölçekte, yoğun ve endüstriyel tarım yapabilen çok az tedavi çiftliği vardır.

Önemli sayıda tedavi çiftliği, organik çiftçiliğe odaklanmaktadır. Bunun bir nedeni, organik çiftçilik süreçlerinde fazlaca bedensel iş ve bitkilerle veya çiftlik hayvanlarıyla doğrudan temas gereksiniminin olmasıdır. Başka bir nedense, yerli pazarlara ilginin olması, başka bir deyişle yakın yörelerden gelen ve yerel ve taze besin alma isteğinde olan müşterilerin varlığı olabilir.

Pazara yönelik tarımsal üretime katılmanın müşterinin iyileşme sürecine ve/veya kendisini iyi hissetmesine (toplum için yararlı olma hissine) katkı sağlamasıyla birlikte, çiftlik faaliyetlerinin iyileşme sürecine hizmet ettiği çok sayıda tedavi çiftliği bulunmaktadır. Çiftliğin odaklandığı alana bağlı olarak çiftlikte sunulan faaliyetler; müşteri tipine, çiftlik hedeflerine veya çiftlikteki uygun tarımsal süreçlerin tipine göre değişiklik gösterebilir.

Bazı tedavi çiftlikleriyse, önceden kötü muamele görmüş hayvanlara yeni yuva sağlamak üzere hayvan barınakları olarak hizmet görmektedir.


Çevirmen: Anıl Altın
Kaynak: Wikipedia > Care farming
Çevirmenin notu: Makalede esas önemsediğim konu, ister psikolojik açıdan rahatsız kimseler, isterse de şehrin doğadan kopuk hayatının içine hapsolmak durumunda kalmış kimseler olsun, bu tür çiftlik faaliyetlerinin hem gerçekten faydalı bir şeylerle uğraşma hem de doğayla iç içe olma açılarından güzel bir uygulama olmasıdır. Makalede göndermede bulunulan 'doğa eksikliği bozukluğu' konusunda, şehirde yaşayan insanlar olarak varlığını zaman zaman hissettiğimiz ama henüz tam olarak ortaya koyamadığımız bu durum karşısında doğaya dönmemizin, doğal şeylerle uğraşmamızın ve canlılarla ve toprakla bağ kurmamızın çok önemli olduğunu düşünüyorum. Umarım yakın gelecekte Türkiye'de de, uygulandığı ülkelerde doğru bir yöntem olarak görülen bu tür çiftliklerin sayısı artacaktır.